امیـد غریبانِ تنـهـا ڪجایـــــی✍

​
به نام خدای #مادرها

مادر جان سلام، آخرهای آخرهای آخر سال است. روز #مادر است. درست مثل اولهای اولهای اول امسال که روز مادر بود.

هنوز پشت در نشسته ایم، از همان روزهای اول سال. #امسال رزق مان #فاطمی بود.

دق الباب میکنیم مادر، در به روی بچه های روسیاهِ کم همتِ بی توفیق ات باز میکنی؟ دستمان خالی است. چیزی نداشتم برای تبریک #روز_مادر . چند شاخه #گل_یاس ، یه سبد #سیب و یک مشت #تربت ، تنها موجودی مان بود. راستی #سربند و #چفیه دوستان شهیدمان هم هست، به رسم #یادگار و به اسم اعتبار همراهمان کرده ایم. به آبروی دوستان شهیدمان، همانها که برات شهادتشان را #فاطمیه امضاء کردی، ما را به خانهء بی نشانه ات راه میدهی؟

…..

سلام حضرت مادر

ما بچه ها دلمان به #عیدی خوش است. چشممان به دستان مادر است. تمام سال را خواب عیدی دیده ایم، عیدی های #مادرانه . مثل #برات زیارت کربلا… مثل #کربلایی_شدن… مثل #شهید_شدن… راستی حضرت مادر، به فدای #چادر خاکی تان، پسرتان #مهدی کی به تبریک روز مادر خواهد آمد؟ اینجا دم در خانهء شما به انتظارش بنشینیم، خواهیم دید حضرتش را؟